Morir con las letras de mi prosa será el mejor testigo de mi existencia en este mundo

viernes, 9 de marzo de 2012

La Terreta - Capítulo XXIII

Uno siempre está bien en su tierra, con su gente, en su casa, con su familia. No hay mejor recompensa al terminar la semana, que ver a tu madre sonriéndote fuera de la estación de tren, con tal felicidad, que te entran unas ganas inexplicables de abrazarla, muy fuerte.
La sensación que me ofrece esa sonrisa, no tendrá nunca comparación con ningún otro sentimiento.Bendito Viernes y bendita tierra, mi tierra :)



1 comentario:

  1. Tota la raó, no hi ha res millor que vore a les mares i als pares somriure i més si es per què retornem a casa. I com diu el refrany, no hi ha lloc millor que estar a casa! I pensa que la som afortunats per viure on vivim i supose que també ho som per haver nascut en la família que ens ha cuidat. :D

    Aina Serra

    ResponderEliminar